Üveit Teşhisi ve Tedavisi için Pratik Bilgiler-2


Okuma:153

Üveit için sınıflandırma sistemleri mevcuttur ve yaygın olarak kullanılmaktadır. Üveit akut, kronik veya tekrarlayıcı olabilir. Anterior üveitli hastalar genellikle kırmızı, ağrılı bir gözle ortaya çıkar ve ön kamarada hücre ve flare vardır. Çoğu zaman hücre, flare’dan önce kaybolur. Görme keskinliğindeki iyileşme daha geç olur ve hasta etkili bir şekilde tedavi edildikten iyileşme gerçekleşir.

İntermediate üveiti olan hastalar, uçuşan cisimlerden ve görmenin azalmasından şikayet edebilir. Klinik bulgularda vitreus hücresi ve haze (haze) görülür. Vitreus haze skorları, optik sinir ve damarların ne kadarının görüntülendiğine bağlı olarak fundus fotoğrafçılığı ile ölçülür. Bunlar objektif bir bakış açısıyla derecelendirilir. Bu hastaları çok objektif olarak gözlemlemek için oftalmik görüntüleme daha fazla kullanılmalıdır. Ancak bazen vitreus haze dereceleri posterior sineşiler ve medya opaklığı nedeniyle zor olabilir.

Posterior üveitin semptomları ve klinik belirtileri arasında kötüleşen görme, görme alanı değişiklikleri, koryoretinal lezyonlar ve retinitler bulunur. Panüveitli hastalarda görme keskinliğinde, uçuşan cisimlerde ve kırmızı, ağrılı bir gözde önemli düşüşler olabilir.

Üveitik sendromlar için sınıflandırma kriterlerinde makine öğreniminin kullanımına bakan bazı yeni çalışmalar vardır. Amerika Birleşik Devletleri'nde ve gerçekten dünya çapında birçok üveit uzmanı tarafından en yaygın 25 üveit sendromunu sınıflandırmak için çok sayıda çalışma yapılmıştır. Olgu bilişim analizi için tasarlanmış bir veri tabanında toplanmıştır. Vogt-Koyanagi-Harada sendromu, intermediate üveit, Behçet hastalığı ve diğerleri dahil olmak üzere 4.000'den fazla vaka vardır.

Sonuç olarak, bu vakalar eğitimli sağlayıcılar tarafından değerlendirildi ve bir eğitim ve doğrulama setine bölündü. Bir dizi makine öğrenimi algoritması kullanarak, ön, orta, arka ve panüveit dahil olmak üzere bir dizi üveit sendromu için yaklaşık % 94 ile % 99 doğruluk olduğunu buldular. Çoğu zaman belirli tanı kriterlerine uyan veya uymayan hastalar olduğunu bilmek gerekiyor. Bazen, hastalık sınıflandırması açısından hekimi yönlendirmeye yardımcı olabilecek kısmi veya eksik fenotiplere olabilir. Giderek artan bir şekilde hastalığa özgü varlıklar ve hastalığa özgü tedaviler ortaya çıkmaktadır.

Tanı yaklaşımını düşünürken, multimodalite tanısal görüntüleme ile üveitin anatomik lokalizasyonu sınıflandırılır ve yapısal hasar değerlendirilir. En önemli şeylerden biri, enfeksiyonu ekarte etmek ve varisella-zoster virüsü (VZV), herpes simpleks virüsü (HSV) ve sitomegalovirüs (CMV) testi dahil olmak üzere bir tanı çalışması yapmaktır. Moleküler testler artık daha sık kullanılmaktadır. Ayrıca sistemik hastalık ilişkileri ve laboratuvar araştırmaları hakkında da düşünmek gerekir.

Laboratuvar - Moleküler Testler

VZV, HSV ve CMV testi yaptırmak için çekinmemek gerekir. Özellikle ön kamara örneğinden çok yüksek bir verim alınır. Tanı koymak için hastayı vitreus tap riskine sokmak zorunluluğu yoktur.

Metagenomik derin dizileme (metagenomic deep sequencing) daha çok araştırma için kullanılır, ancak farklılaşmamış patojenleri, panbakteriyelleri ve panfungal polimeraz zincir reaksiyonunu (PCR) değerlendirmek için moleküler testler yapılmaktadır. Bir fenotip açısından doğada viral görünmüyorsa, o zaman diğer panpatojen tespit teknikleri düşünülmelidir. Bu nadirdir ve bazen yanlış pozitif sonuçlar alınabilir ve bu da sonuçları karıştırabilir. Panpatojen moleküler testleriyle ilgili en büyük sorun maliyettir. Diğer her şey test edilmiş ve hala tanı net değilse kullanılmalıdır.

Hastaya yaklaşımda, öncelikle maskeli bir sendrom yerine üveit olup olmadığı belirlenmelidir. Üveitin sınıflandırılmasına dayalı bir ayırıcı tanı geliştirmek, enfeksiyonu ekarte etmek ve nihayetinde görme ve oküler anatomiyi korumak için inflamasyonu kontrol etmek gerekecektir. Görme keskinliği sonuçları için oküler anatomi korunduğundan emin olmak için klinik uygulamada görüntüleme daha sık kullanılabilir.

[Kaynaklar: 1- Suttorp-Schulten MS, Rothova A. The possible impact of uveitis in blindness: a literature survey. Br J Ophthalmol. 1996;80(9):844-848. 2- Sharma SM, Yeh S. Practical Pearls for Diagnosing and Managing Uveitis. Retina Today. 2022: November/December Supp: 4-14. 3- Jabs DA, McCluskey P, Palestine AG, Thorne JE; Standardization of Uveitis Nomenclature (SUN) Working Group. The standardization of uveitis nomenclature (SUN) project. Clin Exp Ophthalmol. Published online September 27, 2022. doi:10.1111/ceo.14175.]

Not: Katkılarından dolayı Dr. Mehmet ÇITIRIK’a teşekkür ederiz.

Web sitesindeki bu bilgiyi, sunu ve yayınlarınızda aşağıdaki şekilde kaynak göstererek kullanabilirsiniz.

(Çıtırık M, Teke MY. Üveit Teşhisi ve Tedavisi için Pratik Bilgiler-2. http://www.retinaclub.com/ Son Güncellenme Tarihi 01/02/2025).