Retina Club

Psödofakik Kistoid Maküla Ödemi ve Yönetimi-2


Okuma:372

KMÖ’de yeni görüntüleme yöntemleri ile belirlenenler

Bugünlerde, yazarlar akut KMÖ nin yapısal gelişme ve görülmesine ait kalıcı paterni araştırmaktadırlar. İlk araştırmalar bir grup hastada çeşitli sebeplerle oluşmuş olan subklinik iç nükleer tabakadaki (INL) kistik değişikliklerin gözlenmesi ile başlamıştır. Örneğin, hafif vakalarda ERM nedeni ile oluşmuş olan kistik değişiklikler hemen her zaman INL yi içerir. INL tipik olarak tek bir katman tutulumu söz konusu ise etkilenen tek retina tabakasıdır.

KMÖ de Henle lifleri ve dış pleksiform tabakaya (OPL) denk gelen alanda makulada kistik boşluklar görüldüğü ve anjiyografik sızıntı paterni gösterdiği uzun süredir bilinmektedir ve SD-OCT deki yapı, hastalığın süreci hakkında bilgiler vermektedir. 6 aylık periyod sürecinde, KMÖ tedavi ve rekürrensi esnasında alınan seri OCT görüntüleri incelenmiş ve INL de başlayan ödem ve hastalık aktivitesinin yapısal patern varlığı ile korelasyon gösterdiği bulunmuştur. Bu bölge midretinal kapiller pleksusa denk gelmektedir ve SD-OCT sıklıkla, normal gözlerde belli olmayan, dilate INL kapillerleri belirgin şekilde ortaya çıkarmaktadır.

Yapısal KMÖ paterni, görmede azalmaya neden olan INL alanından OPL ye, ardından subretinal sıvı paternine doğru ilerler. En erken INL değişiklikleri katarakt ekstraksiyonunu takip eden ilk 5 gün içinde olur. İzole OPL değişiklikler görülmemektedir ve intraretinal ödem çözülmesinden sonra rezidü subretinal sıvı kademeli olarak iyileşir ve hastalık aktivitesi belirtmez. SD-OCT yapısal değişikliklerine ait spesifik paternin hastalığın aktivitesi ve KMÖ ciddiyeti ile korelasyon gösterdiği ve INL değişikliklerinin hastalık aktivitesi gibi yorumlanması gerektiği belirtilmektedir.

FA paternleri, izole INL ödemin olduğu, petalloid görünümün olmadığı multifokal intraretinal sızıntı göstermektedir. Ama petalloid ödem sadece OPL tutulumu olduğunda görülmektedir. Benzer SD-OCT paternleri, pek çok üveit formuna ait maküler ödem varlığında da gösterilmiştir.

Enterasan olarak, aktif KMÖ lü bir grup hastada fakik, asemptomatik diğer gözlerinde izole INL kistik değişiklikler gösterilmiştir. Bu bulgu, etkilenen gözün perioküler glukokortikoidlerle tedavi edilmesi üzerine ortaya çıkmıştır ki bu durum, çözülebilir inflamatuar mediatörlerin ve oküler refleksin, KMÖ de etkilendiğini göstermektedir.

INL deki kistik değişiklikler

INL, son tartışmaların ana konusudur ve belki de SD-OCT deki yapısal değişikliklere en sık neden olan retinal tabakadır. INL deki kistik değişikliklerin yapısal sebepleri, internal limitan membran (ILM) traksiyonunun sonucu olabilir ve Müller hücre ölümü altta yatan etyolojik sorumlu olabilir.

Bu teori, ILM peelingi takiben oluşan geç başlangıçlı INL kistik değişikliklerinin yeni tanımı ile uyumludur ve bu fenomen genellikle pick, kazıyıcı vs kullanıldığında görülmektedir.

Bu tartışma, vitreomaküler patolojiye sekonder oluşanlarda olduğu gibi, kistik değişikliklerin nonvazojenik formlarından kaynaklı farklı ödemlerde ortaya çıkmaktadır. Sadece yapısal kistik değişiklikler, iç retinal yüzey kontur anomalisini göstermektedir (ERM, VMT, önceki epiretinal cerrahi travma veya değişmiş foveal anatomi). Bir kabul edilen görüş de, kazanılmış emetropik maküler skiziste SD-OCT deki OPL morfolojisinin stabil kaldığı ve görme keskinliğinde çok az etkilenme olduğudur.

Üveitik ödem formları arasında, izole INL kistik değişiklikler sık görülmektedir ve bu değişiklikler bir epiretinal patoloji yokluğunda, vazojenik ödeme ait, primer OCT indikatörünü oluşturmaktadır. MS, glokom ve diğer optik nöropatilerde görülen retrograd sinaptik dejenerasyona sekonder olarak oluşan ‘iç retinal mikrokistler’ gibi yeni yayınlanmış SD-OCT bulguları dikkate alındığında, bu bulgu tanı ve tedavi açısından büyük bir önem arz etmektedir. Bu bulgular en basitinden subklinik üveitik maküler ödemi temsil ettiği belirtilmektedir.

 

[Kaynaklar: 1- Munk MR, Bolz M, Huf W, et al. Morphologic and functional evaluations during development, resolution, and relapse of uveitis associated cystoid macular edema. Retina 2013;33:1673-1683. 2- Sigler EJ, Randolph JC, Kiernan DF. Longitudinal analysis of the structural pattern of pseudophakic cystoid macular edema using multimodal imaging. Graefes Arch Clin Exp Ophthalmol. 2016;254(1):43-51. 3- Sigler E. Managing Pseudophakic Cystoid Macular Edema. Retinal Physician, 2015; 12 (November): 30-40. 4- Sigler EJ, Randolph JC, Charles S. Delayed onset inner nuclear layer cystic changes following internal limiting membrane removal for epimacular membrane. Graefes Arch Clin Exp Ophthalmol. 2013;251:1679-1685.]

 

Not: Katkılarından dolayı Dr. Mehmet ÇITIRIK’a teşekkür ederiz.

 

Web sitesindeki bu bilgiyi, sunu ve yayınlarınızda aşağıdaki şekilde kaynak göstererek kullanabilirsiniz.

(Çıtırık M, Teke MY. Psödofakik Kistoid Maküla Ödemi ve Yönetimi-2. http://www.retinaclub.com/ Son Güncellenme Tarihi 01/09/2019).